Last updated: 6 ส.ค. 2567 | 2313 จำนวนผู้เข้าชม |
โรคเหา
เหาเป็นปรสิตขนาดเล็กที่อาศัยอยู่ตามร่างกายหรือในเสื้อผ้าและทำให้ผิวหนังอักเสบ (แดง คัน บวม) เรียกว่า โรคเหาซึ่งมีสามประเภทคือเหาบนตัว เหาบนหัวและเหาบริเวณอวัยวะเพศ เหามักพบบ่อยในเด็ก ประมาณ 6 ถึง12 ล้านรายต่อปีเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา
สาเหตุ
เหาอาศัยอยู่บนหัว คิ้ว ขนตา ขนบนใบหน้า ขนหัวหน่าว และหลังคอ ไข่เหาเรียกว่าไข่เหามีสีขาวและเป็นมองเห็นได้ง่ายกว่าเหาสีเทาตัวเล็ก ๆ การใช้แปรงหวีผมร่วมกันหรือหมวกกับคนที่ติดเชื้อแพร่เหา พวกเขายังสามารถแพร่กระจายโดยการติดต่อระหว่างคนใกล้ชิด เหาบริเวณหัวหน่าวแพร่กระจายโดยการติดต่อทางเพศ
อาการ
อาการมักจะหายไปภายในสองสามวันของการรักษา รวมถึงอาการคันหนังศีรษะ (แย่ลงในเวลากลางคืน) ความรู้สึกมีอะไรเคลื่อนไหวในผม ผื่นและเริมบนหนังศีรษะ และเหาบนหนังศีรษะและคิ้ว
วินิจฉัย
แพทย์จะซักประวัติทางการแพทย์และทำตรวจสอบโดยให้ความสนใจเป็นพิเศษกับหนังศีรษะและใช้แว่นขยาย. แพทย์อาจใช้แสงพิเศษที่เรียกว่าWood’s lamp
การรักษา
เหารักษาได้ด้วยครีม โลชั่น หรือแชมพูที่เป็นยานำไปใช้กับส่วนต่าง ๆ ของร่างกายที่ได้รับผลกระทบ รวมถึง permethrin (Nix®, Elimited) ใช้เพียงครั้งเดียว pyrethrins (Ridd, R andCd, A-200d), ใช้ซ้ำใน 7 วัน; และ lindane (Kwelld) ใช้ซ้ำใน 7 วัน หากดื้อต่อ permethrin ในขณะเชื้อแพร่กระจายแพทย์อาจแนะนำยาที่แรงขึ้น เหาสามารถกำจัดได้ด้วยหวีพิเศษและโดยดึงเหาหรือไข่เหาที่เหลืออยู่ด้วยนิ้วหรือแหนบ แว่นขยายช่วยแสดงไข่และเหา ขนตาควรตรวจหาเหาและไข่เหา ผลข้างเคียงของการรักษา ได้แก่ การระคายเคืองต่อผิวหนังหรือร่างกายดูดซึมยา สิ่งเหล่านี้มักเกิดขึ้นเมื่อใช้ยาบ่อยกว่าที่แนะนำ เก็บยาให้พ้นสายตาและให้พ้นมือเด็ก
16 ส.ค. 2566
12 มิ.ย. 2566
16 ส.ค. 2566
12 มิ.ย. 2566