Last updated: 6 ส.ค. 2567 | 2923 จำนวนผู้เข้าชม |
โรคโมโนนิวคลิโอซิส
Mononucleosis หรือที่เรียกว่าโรคโมโนและโรคจูบเป็นการติดเชื้อเฉียบพลันที่ส่งผลต่อระบบทางเดินหายใจ ตับ และระบบน้ำเหลือง. มันแพร่กระจายโดยการสัมผัสใกล้ชิด พบได้ทั่วไปในวัยรุ่นและวัยหนุ่มสาว และพบได้ยากในผู้ที่มีอายุมากกว่า 35 ปี โดยปกติจะไม่เป็นอันตรายและหายไปเอง ไม่ค่อยมีอาการร้ายแรงและทำให้เกิดความเหนื่อยล้าอย่างมาก ภาวะแทรกซ้อนที่ร้ายแรงที่สุดคือม้ามบวมโต อาจระเบิดได้หากโดนสัมผัสโดยตรง เช่น ขณะเล่นกีฬาที่มีการปะทะกัน
สาเหตุ
สาเหตุคือไวรัส Epstein-Barr (EBV) ไวรัสแพร่กระจายผ่านทางน้ำลาย เช่น การจูบ การไอ การแบ่งอาหาร หรือใช้เครื่องใช้กับคนที่ติดเชื้อไวรัสได้อีกด้วย ติดต่อผ่านทางน้ำมูก เลือด น้ำอสุจิ หรือสารคัดหลั่งจากช่องคลอด
อาการ
อาการที่สำคัญคือ มีไข้ เจ็บคอ และบวมและเจ็บต่อมโดยเฉพาะที่คอ ปวดหัว, ข้อและปวดกล้ามเนื้อ ปวดเมื่อยตามร่างกาย เบื่ออาหาร รู้สึกไม่สบาย ตาบวม ผื่น แน่นท้องหรือปวดเมื่อยล้าอย่างรุนแรง (นอนวันละ 12-16 ชั่วโมง) ปวดท้อง และผิวเหลืองก็อาจเกิดขึ้นได้ ไข้ ปวดเมื่อยตามตัว และเจ็บคอ มักจะหายไปหลังจาก 1 ถึง 4 สัปดาห์. ถ้าม้ามโตมากอาจต้องให้ยา 6 สัปดาห์ก่อนกลายมาเป็นปกติและความเสี่ยงของการระเบิดจะหายไป คนอาจจะรู้สึกเหนื่อยหลายเดือนหลังจากมี mononucleosis บางครั้งต่อมทอนซิลโตและอาจทำให้หายใจได้
วินิจฉัย
ใช้ประวัติทางการแพทย์และทำการตรวจโดยให้ความสนใจเป็นพิเศษกับคอ ลำคอ และช่องท้อง การตรวจเลือดและการเพาะเชื้อในลำคออาจเสร็จสิ้นแล้วแน่ใจในการวินิจฉัยและไม่รวมโรคอื่น ๆ
การรักษา
กรณีส่วนใหญ่จะดีขึ้นเอง ยาปฏิชีวนะไม่ได้ผลเพราะมีไวรัสเป็นต้นเหตุ การนอนพักผ่อนและโภชนาการที่ดีนั้นการรักษาที่ดีที่สุด ไม่จำเป็นต้องรับประทานอาหารพิเศษ สำหรับอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อและไม่สบายเล็กน้อย ใช้ ibuprofen หรือ naproxen ในเด็กอายุต่ำกว่า 16 ปี ไม่ควรกินยาแอสไพรินเพราะเสี่ยงของกลุ่มอาการโรคเรย์ สำหรับการอักเสบของคอที่รุนแรงอาจสั่งยาสเตียรอยด์ป้องกันการอักเสบ การฟื้นคืนใช้เวลา 10วันถึง 1 เดือน
13 มิ.ย. 2566
13 ก.ค. 2566
12 มิ.ย. 2563
13 ก.ค. 2566