กลุ่มอาการ PMS

กลุ่มอาการ PMS

  กลุ่มอาการก่อนมีประจำเดือน (PMS) เป็นกลุ่มอาการที่พบบ่อยอาการที่อาจเกิดขึ้นในช่วงครึ่งชีวิตช่วงหลังของผู้หญิง (หลังจากรังไข่ปล่อยไข่) ประมาณ 50% ของผู้หญิงมี PMS บางครั้งในช่วงอายุ 20 และ 30 หรือไม่ถึงวัย 40  อาการทางอารมณ์ จิตใจ และร่างกายแตกต่างกันไปเล็กน้อยถึงรุนแรงมาก ผู้หญิงส่วนใหญ่รับมือกับอาการไม่รุนแรง อาการรุนแรงอาจส่งผลต่อชีวิตครอบครัว สัมพันธภาพ และหน้าที่การงาน

สาเหตุ

ไม่ทราบสาเหตุ PMS อาจเกิดจากความไม่สมดุลของฮอร์โมนเพศหญิง เอสโตรเจน และโปรเจสเตอโรน ซึ่งผลิตจากรังไข่สารเคมีในร่างกายอื่น ๆ เช่น พรอสตาแกลนดิน ก็อาจทำให้เกิด PMS เช่นกัน

อาการ
อาการที่พบบ่อยที่สุดคือการกระวนกระวายและหงุดหงิด เวียนศีรษะหรือเป็นลม อารมณ์แปรปรวนกว้าง มีความต้องการทางเพศน้อยลง ปวดศีรษะ หน้าอกบวมกดเจ็บ  ท้องผูก หรือท้องเสีย อาการบวมที่ข้อเท้า มือ และใบหน้า และสิว อาการทางพฤติกรรมอื่น ๆ คือ ซึมเศร้า ร้องไห้ง่าย ตึงเครียด วิตกกังวล และมีปัญหาในการจดจ่ออาการทางร่างกาย อื่น ๆ คือ และความเหนื่อยล้า บางครั้ง PMS อาจไม่รุนแรงและสังเกตแทบไม่เห็น ในบางครั้ง PMS อาจรุนแรงกว่านั้น

วินิจฉัย
PMS สามารถวินิจฉัยได้โดยจากการดูปฏิทินประจำเดือนและเมื่อเกิดอาการ. หากมีอาการภายใน2สัปดาห์ก่อนมี ประจำเดือนและหยุดระหว่างหรือหลังประจำเดือน ระยะเวลา PMS มีแนวโน้ม ไม่มีการตรวจเลือดหรือเอ็กซเรย์ที่เป็นประโยชน์สำหรับการวินิจฉัยโรค

รักษา
การรักษาที่เป็นประโยชน์ ได้แก่ การรับประทานอาหารที่มีประโยชน์และสมดุลและออกกำลังกายและพักผ่อนให้เพียงพอ อาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตเชิงซ้อน (อาหารที่มีธัญพืชไม่ขัดสี เช่น พาสต้า ขนมปังและข้าว) อาจช่วยได้ การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตอื่น ๆ อาจจะช่วยลดปัญหาได้บ้าง ไม่ดื่มเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีนและไม่การจัดตารางกิจกรรมมากเกินไปในช่วง PMS ยาที่อาจช่วยเช่น ยาสำหรับภาวะซึมเศร้า; ยาน้ำ (สำหรับอุ้มของเหลว); ยาแก้ปวด ยาคลายกังวล ยากล่อมประสาท หรือยาระงับประสาท; ยาคงบคุมสมดุลของฮอร์โมนเพศหญิงและยาคุมกำเนิด พยายามลดความเครียดโดยใช้เทคนิคการผ่อนคลาย เช่น โยคะหรือการทำสมาธิ หยุดสูบบุหรี่หากคุณสูบบุหรี่

ควรไม่ควร
กินเกลือให้น้อยลงก่อนมีประจำเดือน
งดสูบบุหรี่และดื่มแอลกอฮอล์

กินอาหารมื้อเล็ก ๆ บ่อย ๆ รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ส่วนน้ำตาลและคาร์โบไฮเดรตน้อยลง

จำกัดการบริโภคช็อกโกแลตและคาเฟอีน (กาแฟ,น้ำอัดลม, ชา).

พบแพทย์หากอาการไม่ดีขึ้นหรือมีอาการใหม่ที่ไม่สามารถอธิบายได้

ออกกำลังกายเป็นประจำ

พบแพทย์หากอาการของคุณรบกวนชีวิตประจำวัน

อย่าดื่มแอลกอฮอล์